W sytuacji, kiedy uczniowie sprawnie posługują się technologią informacyjną, kształcenie kluczowych dla społeczeństwa wiedzy kompetencji jest zadaniem, które zmienia rolę nauczyciela z osoby przekazującej informacje i wiedzę, na osobę kierującą procesem ciągłego uczenia się uczniów w zespole. Wówczas stanie się on prawdziwym ekspertem w zakresie kluczowych umiejętności społeczeństwa informacyjnego. W polskim systemie edukacji zdecydowano się przyjąć pięć kompetencji kluczowych:
1. Planowanie, organizowanie i ocenianie własnego uczenia się.
2. Skuteczne porozumiewanie się w różnych sytuacjach.
3. Efektywne współdziałanie w zespole.
4. Rozwiązywanie problemów w twórczy sposób.
5. Sprawne posługiwanie komputerem i technologią informacyjną.
Cieszy fakt, że MEN ogłosiło w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego konkursy na projekty, które będą systemowo rozwijać powyższe kompetencje. Wiele dużych firm, korporacji i utworzonych w tym celu konsorcjów, wystąpiło z propozycjami zrealizowania projektów, które ucznia czynią bezpośrednim beneficjentem. Chciałbym, aby przy okazji stworzyć narzędzia, które pozwolą ocenić skuteczność programów. Być może następne badania PISA dowiodą wartości projektów, które czekają obecnie na ocenę komisji kwalifikacyjnych MEN. Powtarzam już jak mantrę, że model szkoły z organizacją lekcji oparty na modelu fabryki wyczerpał się. Im szybciej uda nam się stworzyć warunki do budowania nowego typu edukacji, która swoją filozofię opiera na założeniu, że przewagę na rynku zdobędziemy, kiedy wyszukiwanie, przetwarzanie i upowszechnianie informacji stanie się naszą kluczową kompetencją. W jaki sposób zorganizować proces edukacyjny, który wdroży to założenie w praktyce.