Internetowe transmisje zawodów olimpijskich w Pekinie stały się dla mnie impulsem do rozważań o roli Internetu w tworzeniu w sieci nowoczesnych i unikatowych usług edukacyjnych.
Na stronie internetowych TVP dostępnych jest pięć kanałów tematycznych transmitujących na żywo zawody z różnych dyscyplin sportowych. To co wyróżnia internetowe kanały od tradycyjnych, to to, że większość relacji jest dostępna tylko w Internecie, a wszystkie można oglądać na stronie jako materiały na żądanie jeszcze przez 30 dni po zakończeniu Igrzysk. Natomiast – jak donosi „Dziennik Internuatów” - internetowa relacja olimpiady w Chinach ma całkowicie przyćmić to, co stacje telewizyjne zaoferowały 4 lata temu w Atenach. Wszystko za sprawą porozumienia Microsoft i NBC, dzięki któremu internauci zyskają dostęp m.in. do 3.600 godzin nagrań z Igrzysk Olimpijskich w Pekinie z 30 aren jednocześnie. Oprócz transmisji na żywo, internauci mają dostęp do statystyk online, wideo-alertów, a także do serwisu społecznościowego. Przedstawiciele NBC i Microsoftu podkreślają w wypowiedzi dla agencji Reuters, że dzięki tej współpracy połączą to, na czym widzom najbardziej zależy - samą transmisję Igrzysk oraz możliwości, jakie oferuje Internet.
Trwa dyskusja na temat narodowego portalu edukacyjnego. Co powinno być jego misją? Komu powinien być dedykowany? Na czym powinna polegać jego przewaga nad. podobnymi mu portalami? Co może być dla niego prawdziwą konkurencją? Jak wykorzystać archiwa TVP, tematyczne kanały telewizyjne, specjalistyczne portale internetowe w projekcie takiego portalu? Czy rzeczywiście w Internecie jest wszystko i wystarczy tylko stworzyć przestrzeń, która będzie integrować multimedialne treści edukacyjne w jednym miejscu? Jak wykorzystać potencjał polskich nauczycieli i umożliwić im dzielenie się w sieci wiedzą? Jak zastosować ogromne możliwości technologii informacyjno-komunikacyjnej w rozwoju edukacji? W jaki sposób wykorzystać zasoby sieci w budowaniu nowoczesnego modelu edukacji odwołującej się do aktywnego zdobywania, wykorzystywania i przetwarzania informacji oraz tworzenia nowej wiedzy? Jakiego typu usługi edukacyjne powinny funkcjonować na portalu?
Czy istniejące Internetowe Centrum Zasobów MEN pełni taką funkcję? Jaką wartość przedstawia dla polskich nauczycieli, uczniów i rodziców? Myśląc o przyszłości polskiego portalu edukacyjnego należy równolegle myśleć i o nowoczesnym dostępie do jego zasobów, jak i o jakości, funkcjonalności oraz użyteczności tworzonych treści. Prace nad portalem to nie tylko doraźne działania związane z jego ożywieniem., ale przede wszystkim działanie nad koncepcją rozwoju i tworzeniem rozwiązań przyszłościowych, które będą rzeczywistym miejscem powstawania najwyższych standardów edukacyjnych stymulując tym samym skokowe przejście od modelu edukacji XIX-wiecznej do edukacji opartej na poszukiwaniu, tworzeniu i dzieleniu się wiedzą. Wiele miejsca powinno przeznaczyć się na rozwiązania w technologii Web 2.0 i najnowszej generacji Web 3.0.
Nie można z jednej strony funkcjonować w świecie internetowych transmisji, wiedzy dostarczanej na żądanie oraz cyfrowych technologii i jednocześnie spędzać wiele godzin w szkole, która postrzegana jest jako miejsce najbardziej odległe od sieci. Właśnie teraz nastał czas i nadarza się okazja, by to zmienić i doprowadzić do punktu krytycznego, który uruchomi lawinę autentycznych działań na rzecz rozwoju nowoczesnej edukacji.